عصای سفید، موسسه ای با رویکرد آموزش و توانبخشی: گفتگو با محمدعلی انصاریان

به نام خدا روایت ۱۵۷ عصای سفید، موسسه ای با رویکرد آموزش و توانبخشی: گفتگو با محمدعلی انصاریان      عصای سفید ، موسسه ای غیردولتی و غیرانتفاعی است که با هدف توانبخشی و آموزش در حوزه نابینایان و کم بینایان در سال ۱۳۶۹ با همت و تلاش شادروان استاد محمد رضا نامنی که خود از نابینایان آگاه و درد آشنا بود تاسیس گردید  و در حال حاضر توسط هیات امنایی متشکل از هفت نفر افراد خیر و نیکو کار اداره می شود. www.asayesefid.org      به مناسبت روز جهانی عصای سفید، گفتگویی با محمدعلی انصاریان، عضو هیئت مدیره این موسسه انجام گرفت. ایشان فلسفه وجودی موسسه را آموزش و توانبخشی دانست و گفت: « این موسسه، حیطه وسیعی از آموزش کم بینایان و نابینایان را دنبال می کند و تعداد قابل توجهی کلاس در زمینه های مختلف از جمله بریل، کامپیوتر، و تحرک و جهت یابی برگزار می نماید. اینها مهم ترین آموزش های نابینایان هستند و کمک شایانی به ارتباطات اجتماعی آن قشر می کنند.      برخی آموزش ها نیز با هدف گذران اوقات فراغت انجام می گیرد. سفالگری، شاهنامه خوانی و موسیقی از این جمله اند. شخصاً معتقدم همه اینها ضرورت دارد و نمی توان یکی را کم اهمیت دانست. وقتی صدای بچه ها را در کلاس شاهنامه خوانی می شنوم، اعتماد به نفس و توانایی آنها را می بینم و خوشحال می شوم. در سال گذشته مهم ترین فعالیت موسسه ما آموزش بود زیرا بدون آموزش، توانبخشی رخ نمی دهد.      آموزش نباید صرفاً منحصر به بچه های نابینا و کم بینا باشد بلکه احتیاج داریم حقوق نابینایان را به جامعه بشناسانیم. جامعه اگر حقوق نابینایان را نشناسد نمی تواند آن را تامین نماید».      این عضو هیئت مدیره عصای سفید، کلیدی ترین راهبرد کلان برای انجمن های نابینایان را توانبخشی برشمرد و تصریح کرد: «شکل گیری انجمن های مردم نهاد، همواره برای رفع مشکلاتی است که زیر پوست شهر وجود دارد اما دولت و جامعه نتوانسته اند به تکلیف خود در قبال آن عمل کنند. NGOها به منزله حلقه ارتباطی بین دولت و مردم هستند. جامعه معمولا  از دولت جلوتر حرکت می کند.      ما در واقع وکیل جامعه هستیم. نباید فکر خود را به دیدگاه های خیراتی متمرکز کنیم. لازم است احقاق حق نابینایان را دنبال نماییم. بعضی NGOها خود را صرفاً در مسیر خدمات رفاهی انداخته اند که این هم گرامی است و خود من نیز دنبال می کنم ولی این کار به ناچار همراه با عباراتی در حیطه ی ترحم عمل می کند و نه تکریم. باید به تکریم و احقاق حقوق این قشر بیندیشیم.      در آمریکا نیز اولین بار مسئله عصای سفید به عنوان «قانون عصای سفید» مطرح شد و نه این که عصا را وسیله ترحم به آن قشر بدانند. نباید ماهی به دست اشخاص بدهیم بلکه لازم است ماهیگیری یاد بگیرند.      شاعری می گوید «زندگانی، هنر ساختن پنجره بر بیداری است». آموزش را ابزاری برای بیداری نابینایان می دانم. این قشر باید بیدار شوند، نه این که ایشان را در افیون کمک های خیریه بیندازیم. لازم است حقوق خود را بدانند و آگاهانه آن را مطالبه کنند.      قدرت تاثیرگذاری تشکل های مردمی، اعم از اصناف و نهادهای فرهنگی، همواره در تعداد اعضای آنهاست. اگر اعضای یک صنف شامل ۱۰۰۰ نفر باشند تاثیر بیشتری می گذارند نسبت به ۱۰ نفر که دور هم جمع شده اند.      مردم ما اگر فرصتی برای آگاهی بیابند، یقیناً در احقاق حقوق جامعه ی هدف یعنی نابینایان پیشگام خواهند بود. در همایش های مختلف، همواره اقبال مردم را می بینیم. آگاهی مهم ترین ضرورت جامعه است. جامعه باید نسبت به حقوق نابینایان آگاه گردد. این مسئله درباره سایرین نیز مصداق می یابد و حقوق شهروندی هر شخص و گروهی باید توسط جامعه پذیرفته و استیفا شود». فایل صوتی این گفتگو از لینک زیر به حجم ۳ مگابایت قابل دریافت است: لینک دانلود روایت ۱۵۸ راهنمای خرید گوشی های لمسی برای نابینایان، روایت ۱۵۹ گفتگو با شادیار خدایاری درباره امکان تحصیل نابینایان در رشته کامپیوتر، روایت ۱۶۰ چند آموزش از محمد میرقاسمی و روایت ۱۶۱ آموزش نصب ویندوز ۷  خواهد بود. جواد حسینی انجمن پژوهشی آسیب های بینایی (راوی) Research Association for Visual Impairments www.IranRAVI.com

اولین کسی باشید که این پست رو میپسنده!

پسندیدن

من دیگه این پست رو نمیپسندم!