سخنی با شما

سلامی بزیبایی این روزها و بپاکی هوای این روزها و بزلالی قطرات باران بر شما و خانوادهئ محترم شما و مدیران بسیار لایق شب روشن.

امیدوارم مشام جانتان مترنم از زلال حول حالنا باشه.
من هم فرا رسیدن سال جدید را به همهئ شما تبریک میگویم.
و اما بعد.
باید تشکر کنم از تمامی دوستانی که با نظراتشان موجب دلگرمی من گردیدند گرچه من لایق این همه محبت نبودم.
باید تشکر کنم از مدیریت شب روشن که بمن این فرصت را دادند تا در کنار شما باشم..
اما کمی هم با شما حرف و درد دل دارم که امیدوارم بعنوان یک دوست بپذیرید.
سال ۹۳ گذشت ولی صد افسوس که چنین گذشت.
سال قبل بسیاری از دوستان نابینا به حقوق حق خیش دست نیافتند و از طرف جامعهئ نابینایان نیز در این مورد حرکتی صورت نگرفت.
وقتی برای خاسته هایمان ارزشی قائل .
وقتی هرکدام از ما سعی دارد تا تنهایی راهش را ادامه دهد,

وقتی هزاران دست بیصدا هستیم باید بگویم از ماست, که بر, ماست.

وقتی تمام زندگی ما شده رکوردر

یا. گوشی اندروید چه انتظاری میرود.
تا کی باید نگرانی را در صورت عزیزان معلول دید و حرف نزد؟
تا کی باید بی هم شکست؟؟
جامعهئ معلولین ما به چه سمتی میرود؟؟
تا کی باید به مستمری بهزیستی دلخوش بود؟؟
تا کی باید به هیچ و پوچ سرگرم بود؟من وقتی میشنوم که بعضی دوستان میگویند بعد از پدرو مادرمان سرنوشت ما چه میشود میشکنم.
شرمنده که این را میگویم تا کی باید دختران معلول را افسرده دید؟؟.
بابا به کی بگوییم درد دختران ما ازدواج نیست.
این عزیزان را کوچک نکنید.
بله من قبول دارم که ازدواج بعنوان یک دغدغه برای همه دارای اهمیت هست اما نه بعنوان حل همهئ مشکلات.
به هر حال از این که زیاد حرف زدم شرمنده هستم به زهرای مرضیه قسم این حرفها بر دلم سنگینی میکرد آخه این روزها سخن از تحول هست من به همین بهانه حرفهام زدم.
منتظر جواب شما و حرفهای شما تو این مقوله هستم. البته بسیاری از حرفهام را نتونستم بزنم.

چرا که ترسیدم باعث جنجال بشم ,

و باعث ناراحتی مدیران محترم و این دوستانم را برنجانم امیدوارم امسال با کتابهای بیشتری با شما و در کنار شما باشم یا علی.
سال نو مبارک.

درباره علی عباسی

سلام . من علی عباسی ساکن استان فارس . شهر جهرم هستم . متولد سال: 1352 . تحصیلات» دیپلم . متاهل. 2 فرزند هم دارم.. با آرزوی بهترینها برای شما عزیزان.
این نوشته در حرفای خودمونی, درد دل, مسائل مربوط به نابینایان عزیز ارسال و , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

9 دیدگاه دربارهٔ «سخنی با شما»

  1. سلام آقای عباسی.
    منم سال نو رو به شما تبریک میگم.
    نمیدونم واقعا چی باید بگم. نمیدونم. فقط میتونم بگم متأسفم. متأسف.
    نابینایی راحتترین معلولیته ولی عذابهایی که ی نابینا میکشه از هر عذابی سختتره.
    افسوس که جواب سوالهاتون رو فقط میتونم با سوال بدم.
    واقعا چرا؟
    چرا باید ی نابینا دست کم گرفته؟
    چرا باید تواناییهاش نادیده گرفته بشه؟
    چرا باید به ی نابینا به عنوان ی موجود اضافی نگاه بشه؟
    چرا نابیناها باید این همه تحقیر بشند؟
    چرا هیچکس ی نابینا رو درک نمیکنه و کمکش نمیکنه؟
    چرا هرکی تا به ی نابینا میرسه فقط ترحم میکنه و بعد پشت سرش حرف میزنه؟
    چرا فرهنگ جامعه پایینه؟
    چرا نابیناها باید با همه اینقدر فرق داشته باشند؟
    چرا همیشه نابیناها به باد مسخره گرفته میشند؟
    چرا کسی حق چیزی رو به ی نابینا نمیده؟
    چرا همه فکر میکنند ی نابینا دل نداره؟
    چرا همه فقط شعار میدند؟
    چرا کسی نیست که مردم رو متقاعد کنه؟
    چرا تو جامعه ی ما این همه مشکل وجود داره؟
    چرا همیشه با ی لحن بدی با ی نابینا صحبت میشه؟
    و هزاران چرای دیگه.
    به خدا تو دل منم خیلی حرفه آقای عباسی. خیلی سوال.
    ولی افسوس که کسی نیست جواب این همه سوال رو بده.

  2. سلام آقای عباسی! سال نو بر شما و خانواده مبارک. حرفهای ابوالفضل رو لایک میکنم. راستش داداش تو جامعه امروزی ما نابیناها دست کم گرفته میشن.
    نمونش یکی از دوستهای خودم که شاید شما هم بشناسیدش. ایشون چند سال پیش تو آزمون استخدامی آموزش و پرورش شرکت کرد و با نمره بالایی هم قبول شد. وقتی رفت برای گزینش بهش گفتند شما نابینا هستید و نمیتونید استخدام بشید. خلاصه بعد از یکی دو سال دوندگی پارسال کارش درست شد. حال سؤال من اینه: آیا نابینا میتونه معلم باشه؟ یا این که چون نابیناست باید خونه نشین باشه؟ به هر حال مرسی که درد دل ما رو مطرح کردی

  3. سعید پناهی می‌گوید:

    سلام.
    عید نوروز بر شما مبارک.
    کامنت ابولفضل را لااااایک میکنم.
    مرسی.
    چه کنیم.
    به قول ی دوستی, همینه که هست!

  4. ثنا می‌گوید:

    سلام سال نو تون پر از خوبی و برکت ایشالا
    ایول کلی کتاااب بازم ایشالا
    نبابا گفتن حرف دل و دوستانه حاشیه و جنجال نخواهد شد
    بله از نظر منم دختران نابینا بیشتر از بقیه حقوق شون ضایع میشه و نمیتونن دفاع کنن و گاهی مجبور به سکوت میشن چه از نظر اجتماعی اقتصادی ارتباطی استقلال و مسایل دیگه اما اگه جامعه مسخره ما این طوریه در عوض
    خدا هم بر اساس حدیث نبوی به ما مهربون تر از مردهاست
    من از داشتن هم چین خدایی که خداییش رو بهم ثابت کرده خوشحالم و به شما هم میگم خوش باشیدو غم دنیا رو نخورید

  5. امیر رضا رمضانی می‌گوید:

    سلام
    من هم به شما و خانواده ی محترم سال نو رو تبریک میگم و تو این سال براتون آرزوی بهترینهارو دارم
    تموم این پست رو لایک میکنم
    تا کی نابینا باید دنبال کار سگ دو بزنه؟
    بعد هر جا میره همچین جلوی جمع تحقیر و خراب میشه که خودش میمونه!
    چرا اینجا هم مردا و هم زنای نابینا تحقیر و خراب میشن, بعد تو کشورای غربی که اصلا خیلیاشون خدا رو هم قبول ندارن, حد اقل به حقوقشون احترام گزاشته میشه
    مستمری بهزیستی رو بیخیال اصلا!, چون خیلیا همونشم نمیگیرن!, و بیشتر اون پول میره تو جیب مسئولین بهزیستی!
    یه روز عصای سفید همه رو میریزن با چندتا کیک و ساندیس رد میکنن پی کارشون که چی بشه!
    نمیگم کل مشکل از جامعستا!, ولی چرا مردم اون قدر فرهنگ ندارن که با خودشونم بگن اینم عین ما آدمه
    چرا قوانینی که سازمان ملل گذاشته یه بندش اینجا اجرا نمیشه بعد میگن مدافع حقوق بشر؟
    چرا خیلیا باید گوشه گیر باشن چون میترسن از خونه بیان بیرون مورد تمسخر قرار بگیرن؟
    چندتا چرای دیگه باید تو سرم باشه که بنویسم؟
    چند جلد میشه این همه چرا؟
    چرا این همه چرا بیجواب میمونه و شاید تا قیام قیامت بهش جواب داده نمیشه؟

  6. زهره خواجه می‌گوید:

    سلام آقای عباسی. همه حرفهاتون کاملا صحیح هستند و من هم لایک میکنم. بله ولی واقعا از کجا باید شروع کرد؟؟ من واقعا از این وضعیتمون خسته شدم.

  7. ندا می‌گوید:

    سلام ضمن تبریک عید و لایک کردن تموم این پست باید بگم من نه از نابیناییم ناراحتم و نه از دختر بودنم زجرآورترین چیز این دنیا برای من تبعیض و بی عدالتیهایییه که درحق نابینایان و به خصوص دختران نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورهای دنیا وجود داره. ما که تو کشورای خارجی زندگی نکردیم که بگیم اونا شرایط خوب دارن و ما نه.

  8. gentleman می‌گوید:

    درود من فکر میکنم ریشه بیشتر مشکلات تو اشتغال باشه

  9. محمد می‌گوید:

    سلام! خوبین؟ عید همگی مبارک! علی؟ لایک!
    ولی؟
    میدونی؟ کم نیستن بچه هایی که شعارشون اینه
    تنبل نرو به سایه!
    سایه خودش؟ …
    پس؟ هر وقت ماااااااا !
    بازم میگم!
    ماااااااااااااا
    تونستیم تواناییمون رو به یه بینا بشناسونیم؟
    موفق هستیم
    همگی شاااااااااد باشین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *