السلام علیک یا امام رضا: خاطرات سفر معنوی من به مشهد مقدس

•سهشنبه ۲۶ آبانماه
امروز صبح که از خواب برخواستیم ساعت حوالی ۱۰ بود که آقای میثم قربانی که مسؤول کانون نابینایان شهرستان آمل هستند با من تماس گرفت و گفت که: ساعت حرکت از ۱۸/۳۰ به ۱۶/۳۰ تغییر کرد بنابر این شما ساعت ۱۶ بهزیستی
باشید. من حوالی ظهر جهت انجام کاری به بانک مراجعه کردم و بعد از ظهر ساعت یک ربع به ۱۶ با مادرم آژانس گرفتیم و مادرم که قرار بود به مدرسه ی دخترم مریم برود
آنجا پیاده شد و من همراه با آژانس در بهزیستی پیاده شدم, و با آمدن به بهزیستی و پیوستن به همراهانم در واقع رسماً سفر معنوی من آغاز شد. در آنجا اول با همراهانم
یعنی آقایان عزیزالله احمدی و رجب‌علی ذوالفقاری آشنا شدم و با هم گپ و گفت دوستانه رو آغاز کردیم, خاطرنشان میکنم که بنده به واسطه عضویت در کانون آقای ذوالفقاری
رو میشناختم و با ایشون ارتباط داشتم اما آقای احمدی رو با وجود آنکه بنا به گفته ی ایشون نزدیک به ۲ سالیست که در کانون هستند اما بنده سعادت آشنایی با ایشون
رو نیافتم. خلاصه بعد از نشستن و صحبت کردن یک دستگاه واحد برای انتقال ما زائرین که متشکل از خانمها و آقایان بودیم به ساری و طبعاً پیوستن ما به کاروان بهزیستی
استان مازندران آمد و ما با بدرقه ریاست محترم بهزیستی شهرستان آمل جناب آقای حسنزاده عازم ساری شدیم و حوالی ساعت ۱۸ بود که به بهزیستی ساری رسیدیم و جهت پیوستن
به کاروان استان مازندران در قسمت نمازخانه بهزیستی اجتماع کردیم و باهم نماز مغرب و عشا رو خوندیم. بعد از نماز جناب آقای جویباری که مسؤولیت این کاروان رو
بر عهده داشتند ضمن ایراد سخنانی در باب فضیلت زیارت آقا علیبن موسیالرضا و خوشآمد گویی به ماها اعلام کردند که این کاروان متشکل از ۱۲۰ نفر از اعضای بهزیستی
هست و طبعاً مدیریت و هماهنگی و در نتیجه خوب برگزار شدن این سفر معنوی نیازمند به همکاری و مساعدت تکتک اعضا میباشد و در نتیجه ایشون یعنی آقای جویباری در
این جلسه توجیهی ای که داشتیم نکاتی رو که میبایست جهت بهتر برگزار کردن این سفر رعایت کنیم رو به ما متذکر شدند و به هریک از ما کارتی رو دادند که در آن کارت
اسم و مشخصات ماها نوشته شده بود به همراه یک شماره ای که به هر یک از اعضا اختصاص داده شده بود مثلاً کارت من شماره اش ۱۰۶ بود که اعضا رو با کمک همین شماره
اختصاصی شناسایی و رصد میکردند. همچنین ایشون فرمودند که مقرر شده تا از این سفر فیلمی مستند تهیه بشه تا برای مدیر کل استان پخش بشه و جهت ساخت و فیلمبرداری
از این سفر هم از آقای محمد کاظمی که ایشون هم از اعضای بهزیستی استان بودن دعوت کرده بودند. خاطرنشان میکنم که اینطوری که من بعدها با آقای کاظمی صحبت داشتم
ایشون اهل شهرستان بابل هستند و از ناحیه یک دست دچار معلولیت هستند. در جلسه ای که باهم داشتیم آقای جویباری هر چند شهرستان رو بین چهار مددکاری که در این
کاروان حضور داشتند بعنوان سرپرست تقسیم کرد, مثلاً اگه اشتباه نکنم شهرستان آمل و بابل و فکر کنم نکا به سرکار خانم حسینی واگذار شد. بعد از سخنان آقای جویباری
و سخنان دیگر مسؤولینی که به جهت بدرقه این کاروان آمده بودند حوالی ساعت ۲۰/۳۰ دقیقه در همان نمازخانه شام صرف کردیم و ساعت ۲۱/۳۰ دقیقه چند دستگاه اتوبوس
برای انتقال این کاروان به مشهد مقدس آمد و هر چند شهرستان در یکی از این اتوبوسها سوار شدند و ما به طرف مشهد مقدس حرکت کردیم.
•چهارشنبه ۲۷ آبانماه
حوالی ساعت ۱۰ صبح بود که به پایانه مشهد رسیدیم و از آنجا با هماهنگیهایی که از قبل صورت گرفت از اتوبوسها پیاده شدیم و با چند دستگاه واحد به هتل شهریار مشهد
که محل اسکان و استقرار این کاروان بود منتقل شدیم. خاطرنشان میکنم که فاصله ی هتل محل استقرار ما تا حرم مطهر آقا علیبن موسیالرضا کم بود بحدی که میشد پیاده
رفت. بعد از رسیدن به هتل, ساعت ۱۱ بود که در همانجا آقای جویباری جلسه ای توجیهی برگزار کردند و ضمن توصیههایی به ما در جهت رعایت برخی نکات اعضا رو به ترتیب
در اتاقهایی که برای گروهها هماهنگ شده بود انتقال دادند. خوشبختانه گروه ما مانند دیگر گروهها متشکل از جمعی صمیمی بود که اتفاقاً همین صمیمیت در بینمان سفری
خوب را برایمان رقم زد. در اتاق ما که در طبقه ۳ اتاق ۳۰۴ بود من و آقایان عزیزالله احمدی, رجب‌علی ذوالفقاری, محمد کاظمی بودیم که در این گروه ۴نفری من و آقای
ذوالفقاری نابینا بودیم و آقای کاظمی که بینا بودند و آقای احمدی که با یک چشم بینایی داشتند. ساعت ۱۱/۳۰ صبحانه خوردیم و ساعت ۱۳ برای صرف ناهار به سالن غذاخوری
رفتیم و بعد از ناهار برای استراحت به اتاقمان برگشتیم. البته من از آنجایی که صبحانه تکمیل خورده بودم لذا ناهار نتونستم بخورم و به دوغ اکتفا کردم. ساعت ۱۵
بود که آقای جویباری در جلسه ای توجیهی که برای اعضا برگزار کردند اعلام کردند که امشب از طرف سازمان به هریک از اعضا مبلغ ۱۰۰۰۰۰ تومان جهت کمک هزینه مشهد
اعطا خواهد شد و همچنین تا ساعاتی دیگر ما باهم به حرم مطهر مشرف خواهیم شد و بعد از اقامه نماز در آنجا و زیارت دیگر برنامه ای نداریم تا جمعه که چون شنبه
باید محیای رفتن شویم لذا جمعه غروب برای وداع به حرم رضوی میریم. بعد از سخنان ایشون و مداحی ایشون در باب امام رضا علیهالسلام حوالی ساعت ۱۷ همگی به حرم مطهر
رفتیم و بعد از اقامه نماز و زیارت به هتل برگشتیم. البته به علت ازدحام جمعیت من و همراهانم موفق به زیارت ضریح مطهر نشدیم و به سلام دادن خدمت حضرتش اکتفا
کردیم. بعد از بازگشت به هتل ساعت ۲۰ جهت صرف شام رفتیم و از آنجایی که بنده در صحبتهایی که تلفنی با دخترم داشتم قرار بود برایش عروسک و ساعت بخرم لذا از خانم
ملک خواستم تا برایم از بازار تهیه کنند. ایشون هم پذیرفتند. بعد از شام, به اتاقمان برگشتیم و مشغول گپ و گفت با دوستان شدیم که حوالی ساعت ۲۲ بود که همه به
قسمت پذیرش هتل جهت دریافت کمک هزینه مقرر شده رفتیم و وجوه نقدیمان رو دریافت کردیم. البته بعد از دریافت پول, من بعلت خستگی ناشی از پیاده روی در اتاق خوابیدم
و آقایان کاظمی و احمدی و ذوالفقاری اینطور که بعدها برام تعریف کردند به پیاده روی و بازار و گشت و گذار پرداختند.
•پنجشنبه ۲۸ آبانماه
ساعت ۶/۳۰ از خواب بیدار شدیم و بعد از نماز صبح ساعت ۷ برای صبحانه رفتیم, بعد از صبحانه من به اتفاق هم اتاقی هایم به حرم مطهر رفتیم و خوشبختانه در این مرتبه
با هر زحمتی بود موفق به استعلام ضریح مطهر شدیم و بعد از زیارت, نماز تحیت و مستحبی خواندیم و نمازهای ظهر و عصر رو در همان مکان مقدس با جماعت اقامه کردیم
بعد از نماز ساعت ۱۲/۳۰ به هتل برگشتیم. با توجه به آنکه نیم ساعتی تا زمان ناهار فرصت داشتیم لذا در همان قسمت پذیرش هتل نشستیم و من در آنجا از دوستان خودم
غافل نشدم و در این نیم ساعتی که زمان داشتم با کربلایی علی سعدالله‌خانی تلفنی صحبت کردم و با ایشون مشغول گفتوگو شدم. بعد از صرف ناهار, من به استحمام رفتم
و ساعت ۱۵ بود که دوستان من خواستند جهت گردش به بیرون بروند و همینطور به بازار هم سری بزنند. من بعلت خستگی و خوابآلوده بودنم با ایشان نرفتم و در اتاق ماندم
و خوابیدم. البته قبل از رفتن آنها سرکار خانم مَلِک به اتاق ما آمدند و چیزهایی رو که قرار بود برایم بخرند رو بهم دادند که من همینجا هم از ایشون تشکر میکنم.
بعد از رفتن دوستان من تا ساعت ۱۶ خوابیدم و بعد از بیدار شدن از خواب احساس تشنگی کردم و از همه مهمتر هوس کردم یه قهوه بزنم به بدن. لذا از آنجایی که تلفن
اتاقها داخلی بود من شماره ۰ رو گرفتم و به قسمت پذیرش هتل وصل شدم و سفارش قهوه دادم اونم دو فنجان, خانمی که پشت خط بود گفت که ظاهراً بچهها میگن قهوه ترک
داریم اما خیلی کم هست بنابر این نمیشه قهوه بخورم اما نسکافه داریم آیا میخوام؟ منم گفتم بله ۲فنجان لطفاً و گوشی رو قطع کردم دقایقی بعد خانمی با یک سینی
حاوی کتری آب جوش و شکر و یک بسته نسکافه به اتاق آمد و بنده خدا برام ۲فنجان درست کرد و منم زدم به بدن صاحب مرده ام خخخخ بعد از اتمام مراسم نسکافه خوری و
رفتن ایشون من مجدداً خوابیدم و ساعت ۱۷/۳۰ با سر و صدای آقای ذوالفقاری از خواب بیدار شدم. بعد از اقامه نماز و گپ و گفت با آقای کاظمی و تجلیل از مراسم نسکافه
خوری ساعت ۲۰ برای صرف شام رفتیم بعد از شام آقایان همراهم قصد داشتند به بیرون بروند و به اصطلاح کمی بگردند اما چون هوا سرد بود من با آنها نرفتم و به اتاقم
برگشتم. بعد از نیمساعت دیدم آقای کاظمی هم آمد و گفت که منم نمیخوام برم بنابر این باهم ماندیم و به گپ و گفتی دوستانه و تماشای تلویزیون مشغول شدیم ایشونم
مثل من قهوه میخورد و تصمیم داشتیم قهوه رو ردیف کنیم که حوالی ساعت ۲۳ بود که دوستان برگشتند و نقشه ما موکول به وقت دیگری شد. بعد از آمدن آنها آقای کاظمی
کمی از جمع خصوصیمان فیلم گرفت و باهم گفتیم و خندیدیم تا ساعت ۲۴ و بعد خوابیدیم یعنی حداقل من یکی خوابیدم اما بقیه رو نمیدونم.
•جمعه ۲۹ آبانماه
ساعت ۶ از خواب بیدار شدیم و بعد از نماز, جهت صرف صبحانه ساعت ۷ به سالن رفتیم بعد از صبحانه دوستان تصمیم داشتند ابتدا به بازار و سپس به حرم بروند لذا منم
با آنها همراه شدم منتها در بین راه فهمیدیم گویا امروز بازارها تا ساعت ۱۴ بسته هست و از این جهت طی سؤالاتی که از مردم میپرسیدیم گفتند بهتره الآن به بازار
مرکزی برویم. ما هم پرسان پرسان پیاده به بازار مرکزی رفتیم اما آنجا فهمیدیم این همه راه رو بیخود آمدیم چرا که اینجا فعلاً اون اقلامی که ما میخواستیم رو
نداشتند و بیشتر غرفهها بسته بودند. لذا به سمت حرم متمایل شدیم و حوالی ساعت ۱۱ به حرم رسیدیم ابتدا وضو گرفتیم دوستان خواستند جهت زیارت بروند که من به علت
ازدحام جمعیت با آنها به میل خودم نرفتم و در گوشه ای مشغول خواندن نماز تحیت و بعد از آن نمازهای قضایی که داشتم شدم. بعد از بازگشتشان از زیارت به اتفاق هم
در مراسم نماز جمعه که در آنجا به امامت امام جمعه مشهد مقدس جناب آقای حجتالاسلام والمسلمین علمالهدی برگزار شد شرکت کردیم و بعد از استماع خطبههای نماز جمعه
و اقامه نماز جمعه و نماز عصر, ساعت ۱۲/۵۵ به هتل برگشتیم. بعد از صرف ناهار آقای جویباری ضمن بیان این مطلب که فردا یعنی شنبه رأس ساعت ۵صبح حرکت خواهد بود,
از همه خواستند که رأس ساعت ۱۴/۴۵ دقیقه جهت برگزاری جلسه توجیهی و رفتن به حرم جهت وداع حاضر شویم. ما بعد از ناهار به اتاق آمدیم و از آنجایی که من پیش از
این هم به حرم رفته بودم و وانگهی امروز زیاد پیاده‌روی کرده بودم لذا ساعت مقرر علیرغم آنکه دوستانم رفتند من نرفتم و در اتاق ماندم و خوابیدم اما به آقای
کاظمی که با بچهها قرار گذاشتند بعد از حرم با آنها به بازار بروند سفارش کردم و مبالغی رو دادم تا برایم نخود و کشمش و…. بخرند. بعد از رفتنشان من تا ساعت
۱۸ خوابیدم و آنها آمدند و چیزهایی که میخواستم رو برام خریدند. بعد از خرید, مجدداً آقای کاظمی و دوستان همراهم که وسایل خودشان رو در اتاق گذاشته بودند دوباره
جهت خرید کفش به بازار رفتند. به پیشنهاد من و آقای کاظمی مقرر شد ۱ بسته قهوه هم تهیه کنند تا این شب آخری قهوه بخوریم. خلاصه قهوه خریدند و ما بعد از صرف
شام ظاهراً به پیشنهاد آقای ذوالفقاری مجدداً دوستان به بیرون و زیارت حرم رفتند و من به اتاقم برگشتم. ساعت ۲۳ بود که آمدند و من و آقای کاظمی و سایر همراهان
باهم قهوه خوردیم و بعد از قهوه خانم حسینی سرپرست گروه, جهت چک کردن مدارک آمدند و کارتهایی رو که در ساری به ما قبل از حرکت داده بودند رو از ما تحویل گرفتند
و کارتهای ملیمان رو که در هنگام تحویل دادن اتاقهایمان در هتل از ما گرفتند رو به ما تحویل دادند. بعد از رفتن خانم حسینی مجدداً آقای کاظمی مشغول گرفتن فیلم
از جمع خصوصیمان شد, جالب بود که در این بین آقای کاظمی از بچهها خواست تا شعری بخواند به نوعی هریک از بچهها نمیخواند مثلاً میگفت صدا ندارد یا بلد نیست یا…..
من خواندم و بنا به گفته آقای کاظمی که میگفت: صدای زیبایی دارم ازم خواست تا اشعاری در مدح آقا علیبن موسیالرضا بخوانم. بنابر این ابیاتی رو بهم تلقین میکرد
و منم با صدای نه چندان زیبایم میخوندمشون و او هم ضبط میکرد میگفت این کار رو رو فیلم مستندش میکس میکنه و میده به مدیر کل. خلاصه ساعت ۱بامداد خوابیدیم و
من ساعت رو کوک کردم تا ساعت ۴ از خواب بیدار بشیم.
•شنبه ۳۰ آبان ماه
صبح ساعت ۴صبح از خواب برخواستیم و ساعت ۴/۳۵ دقیقه همگی با ساکها و وسایلی که خریده بودیم از اتاقهایمان خارج شدیم و به قسمت پذیرش هتل رفتیم, بعد از چک کردن
مدارک و کنترل وسایل اعضا و مابقی کارهای مربوطه اتوبوسها جهت انتقال ماها به استان مازندران آمدند و نهایتاً ما ساعت ۶/۱۰دقیقه در اتوبوس مربوط به خودمان نشستیم
و به طرف استان مازندران حرکت کردیم. ساعت ۱۲/۳۰دقیقه در چمن‌بید ناهار خوردیم و مجدداً به راهمان ادامه دادیم و ساعت حدوداً ۱۸ بود که به استان مازندران رسیدیم
و ابتدا آقای جویباری در داخل ماشین ضمن خداحافظی از اعضا از همکاری بچهها تشکر کردن و ابراز امیدواری کردند که انشاالله بزودی بتونند مقدمات سفر به کربلای
معلی رو فراهم کنند بعد از صحبتهای آقای جویباری ابتدا اهالی شهرستان نکا پیاده شدند و آنگاه حوالی ساعت ۲۰ بود که ما در ساری از اتوبوس پیاده شدیم و سوار یک
دستگاه واحد شدیم تا ما رو به آمل منتقل کند, البته آقای کاظمی هم با ما همراه شد و در شهر بابل از ما جدا شد و ما همه در میدان هزار‌سنگر آمل پیاده شدیم و
از آنجا با آژانس به خانههایمان آمدیم و به این ترتیب سفر ۴ روزه ما هم با همه خاطراتش به پایان رسید.

خب دوستان خاطراتم تمام شد و امیدوارم پسندیده باشید تا سلامی دوباره: خدانگهدار.