یعنی حتی خودمم که عنوان این پست رو که میخونم خنده ام میگیره از بس که کار ساده و پیش پا افتاده ایه.

یعنی حتی خودمم که عنوان این پست رو که میخونم خنده ام میگیره از بس که کار ساده و پیش پا افتاده ایه.
ولی به ذهنم رسید شاید من تنها انسان روی کره زمین نباشم که ژن تنبلی بیش فعال داره و شاید کسی یه جایی از این کره خاکی باشه که اگه شیوه تنبلوارانه منو یاد بگیره کلی تو زندگی جلو بیافته!

تاکید میکنم این شیوه مخصوص همنوعان خودمه که ترجیح میدن تمامی مسیرهای زندگیشون رو از راه میانبر عبور کنن.

با این شیوه من هر انار رو ظرف سی ثانیه دون میکنم و بعد همه رو ظرف یکی دو دقیقه آب میگیرم و خلاص.

بد نیست یاد بگیرید واسه مواقعی که فرصت کافی ندارید یا لحظاتی که ژن تنبلیتون فعال میشه,

ابتدا تاج انارها رو با چاقو یا کارد یا هرچی دم دستمون بود قطع میکنیم.

بعد انارها رو به دو قسمت تقسیم میکنیم.

حالا یه ظرف بزرگ رو میذاریم روی یه روزنامه و دور و برمون هم باید خلوت باشه,

نیمه انار رو توی دست چپ نگه میداریم به طوری که پوستش سمت خودمون باشه.

انگشتان رو نیمه باز نگه میداریم,

با یه وردنه یا قاشق چوبی یا پشت کارد یا هر چی که دم دستمون بود شروع میکنیم به ضربه زدن به پوست انار. ضربات سریع اما ملایم.

هر بار که با این شیوه انارها رو دون میکنم یاد نایجلا میافتم که با تمام قدرت با وردنه میکوبه تو سر انار و شلپ شلپ آب انار به همه جای آشپزخونه اش میپاشه!

بعد از چند ثانیه کل دونه های انار خالی میشه کف دستمون و چون انگشتانمون باز هستن دونه ها میریزن توی ظرف.

جالبه که وقتی پوست انار رو برمیگردونیم مشاهده میکنیم که دونه ها به صورت کامل ریخته توی ظرف و به تعداد انگشت شماری دونه انار به پوست چسبده که اون رو هم میتونید با نوک انگشتان جدا کنید ولی قابل چشم پوشیه.

همینطور که میبینید تیکه های سفید انار وارد ظرف نشده و دردسری واسه مون ایجاد نمیکنن. خیلی کم پیش میاد که با این تکنیک قسمتهای سفید از انار جدا شن منتها اگر هم این اتفاق بیافته میافتن کف دستمون که مثل یه فیلتر عمل میکنه پس باز وارد ظرف نمیشن.

(اگر دیدید خیلی توی ظرفتون تیکه های سفید دارید بعد از اتمام کار توی ظرف رو پر از آب کنید تیکه های سفید روی سطح آب شناور خواهند شد که میتونید جداشون کنید)

دیگه اگر خیلی تازه کار باشید هر انار یک دقیقه وقتتون رو میگیره.

حالا واسه آب گرفتنش… کافیه مقداری از انارها رو توی غذا ساز بریزیم و چند پالس بزنیم تا دونه ها له شن.

فقط دقت داشته باشید. با چندین پالس اینکار رو انجام بدید که کنترلش دستتون باشه و هسته انارها تیکه نشه که هم مزه آب انار رو تلخ خواهد کرد هم رنگ آب انار کدر خواهد شد.

حالا یه صافی روی یه پارچ قرار بدید و انارها رو خالی کنید توی صافی. با پشت قاشق یا کف دست خوب فشارش بدید تا آبش کاملا گرفته شه.

حالا یه پارچ آب انار دارید با یه مقدار دونه انار و تفاله که میتونید بریزید توی باغچه صفای حال گلها و درختان

اینقدر سرعت این کار بالاست که میتونید بزنید تو خط تولید!

حالا اون که شوخی بود ولی وجدانا هیچی از وقت آدم رو نمیگیره

اگر دیگه آدمهای خیلی شیک و حساسی هستید واسه اینکه آب انارتون خیلی زلال باشه میتونید از تنظیف ردش کنید.

به نظر من که اینطوری با دُرد باشه سالم تره,

از اون سالمتر اینه که اصلا آبش رو نگیریم و با هسته قورت بدیم.

از اون سالمتر اینه که با پوست گاز بزنیم!

ولی جدا از شوخی این روش رو من سالهاست انجام میدم و از زندگیم خیلی راضیم.

لذت ببرید! دوستان من خودم هم تجربه کردم  که اینجا هم گذاشتم این موضوع توست یکی از دوستان  اینکاره بهم پیشنهاد شد و وقتی در عمل اجرا شد و نتیجه به خوبی دیده شد تصمیم گرفتم اینجا بگذارمش.