با عرض سلام و ادب به خدمت شما دوستان و گرامیان.
جا داره روز ۲۳مهرماه که
•روز جهانی نابینایان ( عصای سفید )
نام داره رو خدمت همه شما همنوعان خودم تبریک عرض کنم.
و آرزو کنم که این چنین مناسبتهایی سبب آن بشه تا شاهد پیشرفتهای مطلوبی در عرصههای مختلف از بچهها باشیم/انشاالله.
خب ما هم به همین مناسبت مطابق سایر انجمنهای شهرستانها مراسمهای خاص خود رو برگزار کردیم.
اول آنکه در روز جمعه هفته گذشته, یعنی ۲۱مهرماه, به اتفاق اعضای
•کانون نابینایان شهرستان آمل
همگی در نماز جمعه ی شهر آمل شرکت کردیم که از ویژگیهای خوب این گردهمایی سیاسی-عبادی این بود که: ما ضمن شرکت در نماز جمعه یه بسته تبلیغاتی هم آماده کرده بودیم که در این بسته, یه مقاله بمناسبت روز جهانی نابینایان و در کل آشنایی با افراد نابینا در زوایا و از جنبههای مختلف به مردم, و همچنین گزارشی از عملکرد و کارهایی که
•کانون نابینایان شهرستان آمل
برای اعضای هدف انجام داده میشد, رو بین نمازگزاران توزیع کردیم. که خب این مقاله توسط حقیر تنظیم و گردآوری شده بود.
البته شاید بد نباشه به این نکته اشاره کنم که من در تنظیم و به نوعی میشه گفت خلاصه نویسی اون مقاله, از مقاله ای که در سال ۹۴ بمناسبت ۲۳مهرماه در
این پست
منتشر کردم استفاده کردم و البته یه مطالبی هم از خودم بهش اضافه کردم.
یعنی میشه گفت یه حرکت مذهبی-فرهنگی-اجتماعی انجام دادیم. و البته قبل از آغاز خطبههای نماز جمعه قرائت قرآن و مداحی نیز توسط ۲تن از اعضا , یعنی حقیر, و آقای عادل رنج‌کش انجام شد.
و امروز هم مطابق معمول هر ساله, به مراسمی که از طرف
•کانون نابینایان استان مازندران
برگزار شد رفتیم.
منتها قبل از رفتن, ساعت ۷صبح همگی به
•دبستان دخترانه ایران فردا
رفتیم که دوستانی از بچههای ما که در رشته دوچرخه سواری بودند اونجا به استقبال ما اومدند و خب بعدش هم یه مراسمی در حد نیم ساعت در اون مدرسه برگزار کردیم که واقعاً برای من جالب بود و با سرود خوندنهای دسته جمعی دختران مقطع ابتدایی و دکلمههایی که برای ما و با محوریت
عصای سفید•
و
•نابینایان
اجرا کردند به یاد دوران خوش دانشآموزی خودم افتادم و برای لحظاتی آرزو کردم که ای کاش! زمانه به عقب برمیگشت.
و از نکات جالب اون مراسم نیم ساعته آن بود که این شکوفههای زندگی با اهدای یک شاخه گل ما رو بدرقه کردند. و بعد به مراسم
•کانون نابینایان استان مازندران
رفتیم.
در کنار همه اینها, یه کاری هم انجام دادیم که بنظرم حرکت ارزشمندی میتونه باشه, و میتونه خیلی خیلی در راستای شناخت افراد جامعه خاصه جامعه ی آمل از اقشار معلول به ویژه نابینایان برای ما مفید باشه.
دوستان من! به همین مناسبت بنده و مدیریت محترم کانون نابینایان شهرستان آمل یعنی آقای میثم قربانی مصاحبه ای رو با
پایگاه خبری تحلیلی سفیر هراز شهرستان آمل
که از شبکههای موفق در عرصه اخبار و اطلاعرسانی به ویژه در شهر آمل هست انجام دادیم که سعی کردیم در آن ضمن آشنا کردن مسؤولین سطح شهر خودمون با قشر نابینا, از دغدغهها و مسائل و مشکلاتمان هم بگیم و از مسؤولین درخواست کنیم تا تمهیدات لازم رو در جهت مرتفع کردن این مسائل و دغدغهها بیاندیشند.
بنابر این من ترجیح دادم که متن این مصاحبه رو که امروز, ۲۳مهرماه در
پایگاه خبری تحلیلی سفیر هراز شهرستان آمل
منتشر شده رو در این وبسایت که به نوعی مختص نابینایان هست و در عرصههای مختلف سعی داره تا تجربیات و آموزشهای لازمه رو به دوستان ارائه بده هم قرار بدم.
بنابر این بدون معطلی متن مصاحبه رو که در اون ابتدا من و سپس مدیریت محترم
•کانون نابینایان شهرستان آمل
آقای میثم قربانی عزیز به طرح نقطه نظرات و دیدگاههای خودمون پرداختیم و سعی کردیم از زوایای مختلف منعکس کننده دغدغهها و مسائل و مشکلات فراروی قشر نابینایان آمل باشیم رو تقدیم تون میکنم. ضمن اینکه این مسائل و مشکلات در بین ماها مشترکند و اختصاص به آمل یا شهرهایی خاص ندارند.
روشن‌دلانی که به جرم ندیدن نادیده گرفته می‌شوند/ نبود شغل و اعتماد کافی از مشکلات اساسی نابینایان
مردم و مسئولان فقط اندکی بیشتر نابینایان و شرایطشان را درک کنند، اعتماد بیشتری به این افراد داشته باشند، بستر را برای ادامه زندگی و فعالیت عادی آنان مهیا
کنند و به جرم ندیدن نادیده نگیرند.
به گزارش
سفیر هراز
، ۲۳ مهر مصادف با ۱۵ اکتبر روز عصای سفید نام دارد، عصای هور یا بلند بعد از جنگ جهانی دوم برای کمک حرکتی نابینایان توسط عکاسی به نام جیمز بیگز اهل شهر بریستول
انگلیس، ابداع شد.وی با ابتکار تاریخی عصایی به رنگ سفید که برای همگان قابل دید است توانست تا حدودی از خطرهای احتمالی مثل برخورد با وسایل نقلیه مفید باشد.
۱۶ سال بعد ۲ تن از برجسته‌ترین محققان آمریکایی ناول پری جاکوپس تن بروک، قانونی را در ۱۵ اکتبر به‌عنوان قانون عصای سفید به تصویب رسانند که در آن کلیه
حقوق اجتماعی فرد نابینا به‌عنوان عضوی از یک جامعه متمدن انعکاس یافت و روز جهانی نابینایان نام‌گذاری شد.نابینایان دنیای دست نیافتنی ندارند و با آنها حتی میتوان از دیدنی‌ها صحبت کرد. این روز بیانگر به رسمیت شناختن استقلال نابینایان است و روز ترحم نیست.
این روز باید فرصتی باشد تا بیشتر به رفتارها و برخوردمان مقابل این قشر جامعه فکر کنیم در بعضی عادات رفتاری‌مان شاید به نظر بی‌دقتی و بدون منظور خاصی باشد
مثلا زمانی که راننده‌‌ای بی‌مبالاتی می‌کند به وی می‌گوییم مگر کوری؟ و از این دست رفتارهای ناخواسته‌مان باعث رنجیده خاطرشدن آنها می‌شود.بیکاری بلای جان نابینایان
مهدی عزیززاده خرمی نابینای نخبه شهرستان آمل از مشکلات این قشر به خبرنگار ما گفت: نداشتن شغل بزرگترین مشکل نابینایان است که با توجه به تحصیلات بالای دانشگاهی
بیکار هستند و نمی‌توانند استقلال مالی داشته باشند به همین خاطر بعضی از آنها دچار مشکل افسردگی و آسیب‌هایی از جمله طلاق شدند.وی با اشاره به مدرک کارشناسی خود عنوان کرد: برادرم نیز نابینا و تحصیلاتش کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی است، هر دو کامپیوتر را در فنی و حرفه‌ای آموزش
دیدیم اما با تمام این وجود پدر کارگرم تمام مخارج زندگی‌مان را می‌پردازد.این روشندل آملی از مخارج بالای زندگی گفت و بیان کرد: نابینایان تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند، اما مستمری که برای نابینایان درنظر گرفته شده کفاف معاش آنها
را نمی‌دهد، حتی با این شرایط نمی‌توانم مخارج مدرسه دخترم را بدهم و با وجود سن بالای پدرم و بیماری‌اش مجبور هستم به وی وابسته باشم.عزیززاده خرمی با اشاره به تلاش‌هایش برای کار خاطرنشان کرد: به تمام کاریابی‌های سطح شهر مراجعه و در آنجا نام نویسی کردم، نامه‌ای خدمت رهبر معظم انقلاب نوشتم
و شرح حال زندگی‌ام را بیان کردم که به اداره کار نامه زدند اما این اداره جواب رد و به شهرداری ارجاع دادند که در آنجا نیز پاسخی نشنیدیم.وی با اشاره به دغدغه نابینایان عنوان کرد: بیکاری بزرگترین مشکل آنها است، نگران آینده‌شان هستند. بعضی از ما احساس یاس و سرخوردگی می‌کنند و بعضی با دست‌فروشی
روزگارشان را می‌گذرانند در حالی که کارهای زیادی در جامعه است که می‌توانند انجام دهند.این نخبه آملی به شغل‌های زیادی که یک نابینا می‌تواند مشغول آن شود اشاره کرد و گفت: با وب سایت‌های مختلف که برای نابینایان طراحی شده به‌عنوان نویسنده همکاری
میکنم و درآن سایت‌ها به انتشار مطالب و ارائه آموزش‌هایی به همنوعان می‌پردازم، البته این فعالیت‌ها صرفاً اشتراک گذاری تجارب در بستر اینترنت است و نمی‌توان
از لحاظ مالی روی آن حساب کرد.عزیززاده خرمی با اشاره به فعالیت‌های خود و تدریس کامپیوتر در کانون آمل و مدرسه استثنایی، افزود: به وسیله گوشی‌های لمسی با سیستم عامل اندروید کار میکنم
و حتی در پیام‌رسان‌هایی نظیر تلگرام، واتسآپ و سروش مانند همه بدون هیچ محدودیتی فعالیت می‌کنیم در حالی که مانند افراد عادی گوشی موبایل دارم.وی به قوانین شهرسازی در زمینه تسهیل و مناسب سازی سطح شهر برای نابینایان اشاره کرد و گفت: امتیازات شهری که باید شهرداری‌ها و در وهله بالاتر دولت در اختیار
افراد معلول به ویژه نابینایان قرار دهد قوانین مدونی وجود دارد که قانون‌گذار در آنها بسیار واضح و روشن بیان کرده به ویژه حقوق معلولان و از جمله نابینایان,
که در سال ۸۳ تصویب شد.مهدی عزیززاده با بیان اینکه مسئولان به این قشر از جامعه باید توجه کنند، تصریح کرد: باید به مشکلات و مسائل نابینایان رسیدگی شود که مهم ترین آن زمینه اشتغال
آنهاست و فقط به ایام مناسبتی چون ۲۳ مهر یا ۱۲ آذر منحصر نشود.در ادامه میثم قربانی رییس کانون نابینایان شهرستان آمل در گفت‌وگو با خبرنگار ما به شناسایی حدود ۶۰۰ نابینا در این شهرستان اشاره کرد و افزود: در هر کجا
که مسئولان و مردم به روشندلان اعتماد کردند و به آنها بها دادند توانستند به خوبی بدرخشند. عدم اعتماد مردم و مسئولان به نابینایان باعث از دست رفتن اعتماد
به نفس و ناامیدی این قشر از جامعه می‌شود که خود تبعات جبران ناپذیری برای آنها و خانواده‌هایشان به همراه دارد.وی فراهم نبودن زمینه لازم جهت استقلال و رسیدن خودباوری برای نابینایان را از مشکلات آنها دانست و خاطرنشان کرد: متاسفانه حمایت‌های خاصی از سوی دولت نسبت
به افراد روشن دل انجام نشده، در حقیقت همان امتیازاتی که افراد سالم جامعه از آن برخوردار هستند افراد معلول یا روشن دل هم به همان اندازه سهم می‌برند و شرایط
خاصی برای آنها در نظر گرفته نمی‌شود.قربانی به وجود نخبگان زیادی در قشر نابینایان اشاره کرد و افزود: رتبه ۲ رقمی کنکور سراسری سال گذشته، کارشناسان خبره حقوقی با مدرک کارشناسی ارشد و دکتری
که مشغول به کار هستند، دانشجویان ممتاز در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، کارآفرینان هنر صنایع دستی، عناوین مختلف ورزشی و قرآنی در سطح استانی و کشوری نشان
دهنده اراده و عزم راسخ و توانمندی روشندلان است.وی نبود امکانات در شهرسازی را یکی از مشکلات نابینایان خواند و اظهار کرد: در گذشته هیچ امتیازی برای افراد نابینا در سطح شهر در نظر گرفته نمی‌شد، حتی پیاده
روها از امنیت کافی برای رفت و آمد برخوردار نبود، اما در سال جدید کار بسیار زیبایی از سوی شهرداری انجام شد که تمام پیاده روهای شهر آمل با طراحی خاصی مناسب
سازی شده که رفت و آمد را برای روشندلان بسیار آسان و امن کرده است.رییس کانون نابینایان شهرستان آمل از نحوه نابینا شدن خود به خبرنگار ما گفت: از ۱۵ سالگی دچار عارضه بینایی شدم و به تدریج در ۱۹ سالگی بینایی ضعیفی داشتم
و از آن پس بینایی‌ام را به طور کامل از دست دادم؛ در ابتدا بسیار برایم دردناک بود و نمی‌توانستم با شرایط موجود کنار بیایم، اما خداوند یاری‌ام کرد و پذیرفتم
که هیچ کار خدا بی حکمت نیستف از این رو با اراده قوی‌تر به جامعه بازگشتم و همانند افراد عادی جامعه به فعالیت مشغول شدم.وی از فعالیت‌های خود گفت و افزود: در سال ۹۰ زمانی که در یه واحد تولیدی مشغول به کار بودم (اپراطور تلفن) کارگر نمونه آمل معرفی شدم، در سال ۹۱ ازدواج کردم،
عناوین مختلف ورزشی دارم، سفر به کشور آذربایجان با دوچرخه ۲ نفره به همراه همسرم و از سال ۹۲ به‌عنوان رییس کانون نابینایان آمل انتخاب شدم و همچنین توسط مغازه
کوچکی امورات زندگی را به سختی می‌گذرانم.به جرم ندیدن نادیده شان نگیرید
میثم قربانی با بیان انتظارات نابینایان تصریح کرد: مردم و مسئولان فقط اندکی بیشتر نابینایان و شرایطشان را درک کنند، اعتماد بیشتری به این افراد داشته باشند،
بستر را برای ادامه زندگی و فعالیت عادی آنان مهیا کنند و به جرم ندیدن نادیده نگیرند.رییس کانون نابینایان شهرستان آمل دیدن را بزرگترین موهبت الهی خواند و اظهار کرد: اگر می‌خواهید بیشتر این افراد را درک کنید فقط چند ثانیه چشمانتان را ببندید
و به کاری مشغول شوید عمق دردشان را تا حدودی درک میکنید این مشکلات اگر با بی‌توجهی مسئولان من باب فراهم نکردن امکانات و اسباب اشتغال و ازدواج همراه باشد
چه بر سر آنها می‌آورد؟بیش از ۴۵ میلیون نفر در ایران نابینا هستند، قشر بزرگی که باید آنها را دید و به آنها بها داد، نابینایان از قدرت شنوایی خوبی برخوردار هستند و قابلیت بکارگیری
در بسیاری از مشاغل به‌عنوان پاسخگوی تلفن و … را دارند.اما همچنان به هزار و یک علت موجه و غیرموجه از آنها در ادارات و سازمان‌ها استفاده نمی‌شود و این قشر که تنها معلولیت‌شان بینایی است از ابراز استعدادهای دیگرخود
محروم می‌شوند.عصای سفید، پرچم استقلال یک روشن دل است شاید امروز بهتر باشد به احترام خاموشی چشمانشان ۳۰ ثانیه چشمان خسته‌مان را ببندیم و به دل روشن‌شان بیاندیشیم.
سلام داش مهدی. بسیار عالی.
سلام سید جان تشکر.
سلام مهدی جان خوبی داداش بابا دمت گرم مصاحبه هم میکنید یعنی باهاتون نمیدونم مصاحبه کردن یا خودتون مصاحبه کردید ای بابا اول صبحی قات زدم خخخخی موفق باشی گلم
سلام سجاد جان, اشکال نداره! خب سؤال هست دیگه! بپرس چه اشکالی داره؟ راستش, به مناسبت روز جهانی نابینایان که میشه معمولاً در چنین ایامی, روزنامهها و مجلات و خبرگزاریها به تکاپو میافتند که یه ستونی درباره نابینایان یا معلولان بزنند و خلاصه نشون بدن که این اقشار هم مانند سایر افراد جامعه هستند, این شد که, با مدیر کانون آمل آقای قربانی صحبت کردند و آقای قربانی هم ضمن مصاحبه با اونها من رو هم پیشنهاد داد, من هم خواستم از این فرصت به نحو شایسته استفاده کنم و حرفهام رو که در واقع دردهای مشترکی مابین اکثر بچههاست رو بگم و منتشر کنند باشد که تأثیری هرچند اندک داشته باشه. بهرحال از پرسیدن سؤال هیچ وقت ابا نکن و نگو قات زدم و این حرفها.
پیشنهاد میکنم بچههای دیگه هم در چنین مناسبتهایی یا حتی روزهای عادی یه چنین کارهای فرهنگی انجام بدن. کما اینکه شاهد هستیم. مثلاً همین مصاحبههایی که دوست عزیزم بهنام جان نصیری با شبکههای تلویزیونی و اجتماعی انجام میده یکی از این نمونههاست.
سلام مهدی جاااان خیلی خیلی ممنونم از پست قشنگت موفق باشی عزیز
سلام حسین جان, متشکرم عزیزم.
سلام مهدی جان. خسته نباشی. عالی بود عزیزم.
سلام بهنام جان تشکر فراوان از لطفت عزیز.